Eklektyczny pałacyk położony nad zakolem Bugu. Obiekt, który został zaprojektowany przez dwóch architektów włoskich, wzniesiono dla Pohoreckich w II poł. XIX wieku. Trzy stulecia wstecz istniała tu strażnica nadbużańska - zameczek rycerski.
To pozwoliło wykorzystać pozostałości dawnej baszty do uformowania obecnego pałacu.
Teraz obiekt stanowi własność prywatną. Zanim jednak do tego doszło pałacyk miał wielu użytkowników. W czasie I wojny światowej Austriacy założyli tutaj szpital polowy. Pożar wywołany działaniami bojowymi pozostawił po sobie wiele zniszczeń. Na początku II wojny światowej stacjonujący tu żołnierze radzieccy spalili wyposażenia wnętrz, zaś Niemcy okupujący później obiekt, zakładając placówkę graniczną, wycieli drzewa zasłaniające widok na Bug. Po zakończeniu działań wojennych pałacyk zajęto na strażnicę WOP. Później umieszczono w nim szkołę. Obecnie w części adaptowany jest do celów turystyczno-wypoczynkowych. Jest miejscem, gdzie organizowane są m.in. imprezy krajoznawczo - turystyczne. Będąc w pałacu warto zobaczyć ciekawą Izbę Regionalną. Położenie pałacyku nad meandrującą rzeką, z dala od głównej drogi, daje szansę udanego wypoczynku, podczas wędrówki wzdłuż Bugu granicznego.
